Retreat.

Isang gabi, may dalawang magkaibigan sa isang kwarto. Alas dos na ng umaga, wala pa silang balak matulog. Tapos biglang may umiiyak na babae sa kabilang kwarto. Nagtaka yung dalawang lalaki. So kinatok nila yung kabilang kwarto...
Boys: *knock knock knock* Ate, pwede po bang pakihinaan 'yung boses nila? Medyo madaling araw na po, e. Salamat.

Tumahimik ang babaeng umiiyak. Inaantok na 'yung dalawang lalaki nang umiyak ulit ang babae. Nairita 'yung isa, nilakasan ang pagkatok ng pader.

Boys: *knock knock knock* Ateeee! Maawa na po kayo, maaga pa po kaming gigising bukas. Kailangan na po namin matulog. Medyo po pakihinaan nalang po ang boses nila. Salamat!

Tumahimik ulit yung babae. Nakatulog na sila at nagising ng mga bandang alas tres dahil sobrang humagulgol na talaga 'yung babae sa kabilang kwarto. Hindi na natiis ng dalawa at lumabas sila ng kwarto. Kinatok ng malakas 'yung pinto at sinisigawan na ng "ATE! ATE! ATE!" pero patuloy padin siyang umiiyak. Sumilip nalang sila sa susian o sa keyhole para makita kung ano ang nangyayari. Nguni't ito lang ang nakikita nila...

Nakakapagtaka. Pero nung sumilip sila, tumigil ang pagiyak. Tsaka sila bumalik ng kwarto at nakatulog na.
Kinabukasan, itinanong nila sa mga nagbabantay ng retreat house kung ano meron sa babaeng 'yon. Sa katabing kwarto nila, Room 665. Dati daw, may ikinulong na babae diyan. Ikinulong ng kanyang magulang noong bago pa maging retreat house 'yon. Sabi ng dalawang lalaki... "Maari mo bang sabihin sa amin kung ano itsura nung babae?"
Inexplain naman ng nagbabantay.

"Maganda siya. Maitim ang buhok. Sabi daw nila, maputi daw siya. At...pula ang mata.